13. ''Nie pamiętam cię..''

Stałem i spoglądałem na jej zblaknięte tęczówki.  Dziewczyna przyglądała mi się bardzo dokładnie, po chwili wstała i zaczęła powoli iść w moją stronę podtrzymując się stojaka na kroplówkę. Podbiegłem do niej i przytuliłem jej kruche ciało. Sakura nie wyglądała tak jak kiedyś. Wychudzona, brak życia i te oczy. Chciało mi się po prostu wyć, zabić, cokolwiek. Lekarze przygotowali mnie do tego widoku, ale nie oczekiwałem, że będę tak to znosił.

- Sakura, przepraszam za wszystko. Tęskniłem, każdego dnia, od kiedy wyjechałaś. Od dziś będę z tobą zawsze. – dziewczyna z ledwością odsunęła się ode mnie, spojrzała w moje oczy i podeszła do wyjścia.

Poczułem dziwne zakłopotanie.

***
~Kim był ten człowiek, przy którym moje serce zaczęło szaleć? – odwróciłam się jeszcze i spojrzałam w kare tęczówki, które były tak smutne, a za razem szczęśliwe, że dawało mi to dziwny spokój, a za razem niepokój.
Zaprowadzili mnie do sali, gdzie spędziłam praktycznie moje życie. Usiadłam i myślałam o wyrazie jego twarzy. Pełen nadziei, a kiedy go wyminęłam spłynęła mu łza.

Nagle usłyszałam pukanie do drzwi. Była to moja lekarka.

- Sakura, mogę wejść?
- Taak.. – przytaknęłam. Kobieta usiadła obok mnie i ściąga strzykawką krew do małej, szklanej fiolki.

- Nie rozpoznajesz tego chłopaka? – spytała.

- Nie.

- Może porozmawiaj z nim. Wydawało mi się, że pięć lat temu opisywałaś właśnie jego.

- Może. Chce odpocząć. – położyłam się delikatnie i zamknęłam oczy.

- Żebyś potem nie żałowała, że nie spróbowałaś. – wyszła.
                Zasnęłam. Głupi zamęt!
***

Siedziałem naprzeciwko drzwi gdzie spała Sakura. Jej stan był nie do opisania. Nie rozpoznawała mnie, a to już przyprawiało mnie o złość. Postanowiłem wejść do pokoju. Po cichu, zobaczyć, pogłaskać.
Otworzyłem drzwi i zajrzałem. Serce biło tak mocno jak nigdy wcześniej. Była pogrążona we śnie. Podszedłem do niej i delikatnie zdjąłem kosmyk włosów z jej twarzy. Zamruczała, co sprawiło moje serce w szał. Brakowo mi jej tak bardzo. Usiadłem tuż obok i złapałem za rękę.

***

- Co jest..? – otworzyłam oczy, a obok łóżka zobaczyłam nie dawno widzianego chłopaka, który spał i ściskał moją dłoń.  Nie wiedziałam, co zrobić. Czy odrzucić dłoń z jego uścisku, czy dalej się mu przyglądać. Przestraszyłam się, kiedy moje serce zaczęło szybciej bić. Wyrywając chłopaka ze snu próbowałam w jakiś sposób opanować moje emocje, które coraz bardziej napierały na moje ciało. Miałam ochotę tego obcego faceta pocałować, wyściskać. Tyle, że go nie znałam i to mnie powstrzymywało.

- Sakura.. – spojrzał na mnie uśmiechnięty. Jego czarne tęczówki wyglądały tak cudnie, że z każdą kolejną sekundą uzależniałam się od nich. Działał na mnie hipnotyzując moje ciało.

- Co tu robisz? – powiedziałam podtrzymując się jedną ręką.

- Ja.. Sakura… Ja cię kocham… - odwrócił głowę, a ja znowu dostałam ‘ataku’ szybszego bicia serca.

- Nie znam cię…  - powiedziałam odwracając wzrok.

- Ależ znasz, Sakura! Nie pamiętasz naszej ostatniej nocy? Nie pamiętasz jak było miło, dopóki twój ojciec nie przyjechał? Musisz coś pamiętać! – złapał mnie za ramiona i wlepił swoje zamglone od łez oczy.

- Naprawdę, nie pamiętam cię. Daj mi spokój! – krzyknęłam w końcu. Sama nie wiedziałam już, co ze mną nie tak. W głębi siebie czułam, że skądś go znam, a z drugiej strony nie chciałam nawet o ty myśleć.

Nieznajomy po tych słowach wyszedł z sali.

***

Tymczasem w domu Haruno.

- Jeżeli pan nie zapłaci tych czterech milionów i nie połączy się z korporacją Akasuna no Sasori będzie pan musiał zamknąć firmę i spłacić dług. Z tego, co wiem ma pan córkę. Niech wyjdzie za mąż za pana Sasoriego.

- Moje córka jest chora i nikogo nie rozpoznaje.

- To może lepiej żeby zaczęła rozpoznawać? Ma pan czas do poniedziałku. Do widzenia.

Chwila ciszy, po czym wyjął komórkę.

- Sasori? Masz czas się spotkać?
- Jasne, a o co chodzi?
- O moją córkę. 

Jakieś trzydzieści minut później. 

- Jestem tu w nietypowej sprawie. 

- Słucham, w czym mogę pomóc?
- Czy chciałbyś się ożenić z Sakurą?









Tak wiem, że krótkie, ale chora jestem, a chciałam dzisiaj coś wstawić. Za tydzień postaram się dłuższy rozdział wstawić. Jakieś pytania? Zapraszam na aska:KLIK